Notitie overdag in de zon   Niet eenzamer ben ik natuurlijk dan de gladde steen in de rivier herhaaldelijk vluchtig ontmoetend de groene schaduw van de vis Soms valt de zon in mijn wereld mij projecterend tot schaduw achterwaarts op andere stenen Het is warm op mijn huid als ik de ogen sluit wordt de kosmos evenwicht van overbodigheid, leegte en de onuitroeibare gedachte van niet   Jan van Bakel.