De religie van Simon Vinkenoog

"Dit was de boom die haar innerlijke eenheid en innerlijke levensbeweging vindt in haar schoonheid, haar kracht, in haar verheven waardigheid te verdragen, in haar pelgrimage naar het Onbekende door de kleinste poorten van wedergeboorte." Wat zegt u als u dit leest? Dan zegt u: dat kan alleen Simon Vinkenoog geschreven hebben op bladzijde negentien van zijn vertaling van The Religion of Man van Rabindranath Tagore, die hij heeft laten uitgeven door de Werelbibliotheek in Amsterdam in 1977. En dat hebt u mooi goed. Want wie zou anders een boom niet alleen vrouwelijk kunnen maken maar zelfs innerlijke eenheid en levensbeweging kunnen laten vinden, niet alleen in de eigen schoonheid en kracht maar zelfs in het verdragen van de eigen verheven waardigheid en, ja nog meer zelfs, in de eigen pelgrimage naar het Onbekende met een Hoofdletter en dat, toppunt, niet zomaar door poorten van wedergeboorte maar zelfs door de kleinste. Want daarbij vergeleken moet het verdragen van de eigen waardigheid toch een peuleschilletje zijn. En Frits Stoepman daar dan maar een mooi rood omslag bij maken met een wat erg vlug in elkaar geflanste, peinzende en droefgeestige kop van de grote Rabindranath, als zoon van een Maharaj in een oud Brahmaans Bengaals geslacht geboren. Als zouden niet alle geslachten op het moment van iemands geboorte precies, maar dan ook precies even oud zijn. En wel te verstaan: "in" en niet "uit". Ik heb het voor u gelezen en ik mag met de achterflap wel zeggen: "Het is een intensieve lees-ervaring: op elke pagina inzichten die inspirerend en stimulerend werken op de geest van de lezer en hem over de grenzen van tijdperken en culturen heentilt en in het heden plaatst, waar de religie van de mens de enige is die hart en hoofd in Oost en West kan verbinden, die niets ontkent en het geheel van de schepping als ideaal van zelfverwerkelijking de mens ten geschenke aanbiedt." Allemaal zo letterlijk op de achterflap. De religie die de enige religie is. En heentilt, moet u maar denken. Zo zie je dat je uit zo'n boekje heel wat te weten komt, niet alleen over De Religie Van De Mens maar ook over Simon Vinkenoog, die -- ik verwed er wat onder -- in één moeite door zelf ook de achterflap heeft geschreven.

Jan van Bakel

janvanbakel.nl

Reactie? Bericht: jan.van.bakel@gmail.com.

Terug naar boven