|
PostuumVorige Entr'acte
Deze keer op de Buitenlandpagina het artikel getiteld Padre Pio postuum heilig verklaard (NRC 17-06-02). Van een onzer redacteuren staat er bij en u denkt: wie zal dat geschreven hebben? Maar ik zeg u: neem er gif op in, dat moet Michel Krielaars zijn x. Die heeft indertijd dat schrandere opstelletje geschreven over die Sint Pieter in Oudenbosch. Ook iets katholieks dus en ook in die onovertroffen lacherige toon van hem. Ze hebben zeker tegen hem gezegd, ja, doe jij maar, als het niet over moslims gaat kun je toch niks kapotmaken. Dat was alweer 17 april 2000 dat ik die bijdrage heb mogen honoreren. Nou, hij mocht nu wel weer eens een keer en zoals een groot schrijver betaamt, je kent hem direct terug. Daar heb je beslist geen italiaanse wiskundigen bij nodig met een Van-der-Jagt-Grunberg-encryptie-algoritme. Waarom is dat nou iets dat dient afgeschoten te worden? Niet natuurlijk omdat het over iets rooms gaat. Je mag over de roomse godsdienst zeker even kritische opmerkingen maken als over welke godsdienst dan ook. Onder bepaalde voorwaarden mag je die zelfs belachelijk maken. Maar dat gebeurt hier niet, want daarvoor ontbreekt het noodzakelijke benul. Hier wordt geraaskald zonder enige kennis van zaken en met slechts het domme en goedkope instinct dat hier een onderwerp is opgedoken waar je mee kunt schertsen zonder dat er een haan naar zal kraaien. Het is geen politiek gevoelig onderwerp en met een voldoende schaapachtig stel hersens kun je menen dat de lezer zal concluderen dat jij, Redacteur van de NRC, toch maar mooi superier kunt relativeren bij die middeleeuwse relicten. Een krant voor intellectuelen met een intellectuele Redacteur. Een voorbeeld van onbenullig taalgebruik? Padre Pio. een kapucijner monnik wiens handpalmen op onverklaarbare wijze decennia lang bleven bloeden, alsof ze waren verwond aan het kruis. Waarom zegt de vrolijke scepticus niet iets als: die zgn. stigmata droeg in zijn beide handpalmen? Omdat hij daar geen kennis van draagt. Zijn afbeelding ... bungelt aan autospiegels. O wat leuk. Het stadje San Giovanni Rotondo, waar hij lang woonde, is van een droog gat veranderd in een rijk bedevaartsoord. Oordeelt u zelf maar. Over de paus spreekt hij als de kerkvader. En toppunt is natuurlijk dat postuum van de titel. Wel correct gespeld vanzelfsprekend. Daarvoor wordt bij de NRC zorgvuldig gewaakt. Maar ook in die titel van meet af aan de lachwekkende onkundigheid van de schrijverd die kennelijk niet weet dat de roomse kerk nooit iemand heilig verklaart tenzij na zijn dood. Het stukje is een poging tot ridiculisering van een heiligverklaring. Dat mag als je geen leeghoofd bent, en dan niet tussen de buitenland-berichten maar op de opiniepagina. Maar ja, daar laat de redactie hem liever nog niet toe. Ze streelt heel lief zijn ijdelheid: zijn stukje wordt vet gezet. Jan van Bakel, 17 juni 2002. x Op 10 juni 2004 laat M. Krielaars mij weten dat hij niet de auteur was van het stukje. Sorry. Mijn kritische opmerkingen gelden dus iemand anders. Misschien horen we ook nog 'n keer wie dan. janvanbakel.nl Reactie? Bericht: jan.van.bakel@gmail.com.
|