Ruimtelijk

Vorige Entr'acte
Volgende Entr'acte
Terug naar Archief Entr'actes
Terug naar Hoofdmenu

Wat heel moeilijk is dat zijn de ruimtelijke verhoudingen. Niet de ruimtelijke verhoudingen op zichzelf, want op iedere plaats die je gewoon is ken je bij wijze van spreken alle afstanden in voetstappen, in handbereik, in ooghoek. Maar de afstanden tussen de dingen hier in verhouding tot andere plaatsen met andere dingen en de afstanden daartussen. Je loopt de deur uit met de brief in de hand en je weet precies hoe ver dat is, in hoeken om, en stappen gezet, tot de twee rode gleuven op wat lager dan ooghoogte. Je telt de voetstappen, de snelheid, je weet de lengte tussen de geplaatste teen en de neergezette volgende hak. Het aantal van de voetstappen ben je vergeten, maar straks, over minuten, zul je weer precies dat aantal kennen. De verhoudingen van hellingen en hoeken en boomafstanden hier met de gedachten bij die andere plaats die je niet slechter kent dan deze. Je ziet de gele gevel van de Sint Pieter en je loopt naar die brievenbus vlak tegen de brede trappen. Je kijkt om naar je huis en de al voorbijgegane bomen. En je plaatst het in de Via della Conciliazione. En dan weet je niet waar je die brede straat van Mussolini moet neerleggen ten opzichte van je huis en hoe je huis daarin staat. Of ligt het nog ver binnen de door de colonnade omgeven ruimte. Hoever daarbinnen? Hoe groot? Hoe staat het ten opzichte van die fontein daar in het midden? En als de Sint Pieter daar nou stond waar die brievenbus hier staat waar je nou loopt, hoe zou dan dat hoge front hier tussen en over de bomen staan?

En bij de Sint Pieter destijds dacht je hoe zou ons huis hier staan? Als het hier op de kale stenen stond? Gezien vanaf hier? En onze hele straat daarbij? Hoe breed en hoe die bomen ernaast? En je loopt een zekere afstand, je telt wat stappen af. Je telt tot honderd, dat is laten we zeggen tachtig meter. Wat was ook al weer dat stuk van ons huis naar de hoek van de straat? Of liever, die afstand op de camping van onze tent naar de toiletten? Was dat verder dan van ons huis naar die hoek? En hoe dicht zou ik hier bij Sint Pieter komen als ik dat liep? Ik liep een eind. Ik loop een eind. Honderd stappen. Of was het nou toch negentig? Ik sta stil en schat de hoogte van Sint Pieter. Niet in meters, maar gezien tussen de bladeren door van de eikebomen. De kleine colonnade bovenop de koepel, vanwaar ik toen neerkeek op onze straat en onze bomen en, net nog zichtbaar, ons huis, die is hier net niet te zien. Die gaat schuil achter het eikenloof.

Jan van Bakel, 25 juni 2002.
janvanbakel.nl

Reactie? Bericht: jan.van.bakel@gmail.com.

Terug naar boven