Terug naar hoofdmenu
Vorige Entr'acte
Volgende Entr'acte
Archief Entr'actes
Nu een essay in de Groene Amsterdammer (5 oktober 2002) onder de titel De normen en waarden en wel van de
hand van Milo Anstadt (82). Hij vindt dat over dat onderwerp de laatste tijd weliswaar veel maar
weinig verhelderends is gezegd.
Hijzelf zegt er veel over, eventueel veel verhelderends, maar weinig wat ter zake is in de actuele situatie ten
onzent. En toch gaat het hem daarom. Hij heeft het over de voortschrijdende morele desintegratie van ons
tijdsgewricht, die de laatste jaren kennelijk voor de brede massa zo storend (is) geworden dat er langzaam
heimwee is opgekomen naar het oude burgerlijke beschavingsideaal. Hij wil het er overigens niet over hebben hoe het
onbehagen verdreven moet worden, maar alleen de juiste diagnose stellen. En daarvoor pleegt hij een brede
historisch-filosofische analyse. Ik moet zeggen dat zijn tekst met alle beschouwingen over de opvattingen van
Plato, Aristoteles, Nietzsche, Kant, Hegel, Marx en bespiegelingen over de gronden van de moraliteit voor mij
volstrekt irrelevant lijkt voor de problematiek in onze maatschappij van het moment. Net zo goed trouwens als
de bijdragen
van de overheid. Het doet in dat verband eenvoudig niet terzake waar de moraliteit haar grond vindt, noch wat wie
wanneer of waar dan ook daarover heeft gedacht en gezegd. We hebben helemaal niet te maken met een filosofisch
probleem. We weten allemaal best wat hoort en wat niet hoort. Daarover bestaan alleen maar uiteenlopende opvattingen,
die beurtelings voor de een en voor de ander ongewenst en ongepast zijn.
Milo Anstadt moet toch evengoed als wie dan ook weten dat het erom gaat bepaalde opvattingen over hoe het hoort weer bij
de mensen te vestigen en zeker tijdig bij de jonge generaties een fundament te geven.
Iedereen weet dat geweld niet helpt. Anders was het ook gewoon een kwestie van geld natuurlijk.
Maar het is wel op een of andere manier een zaak voor de politiek. Wat het ook mag wezen, er moet wel Iets gebeuren.
Bepaalde opvattingen. Welke dat zijn? Laten we nou maar eens duidelijk in de grondwet zetten dat we een seculiere
maatschappij willen waar de mensen gelijk zijn. En de mensen dwingen (ja hoor, we hebben het over politiek)
om een bepaald deel van hun leven door te brengen binnen het onderwijs dat de overheid in overeenstemming met die
beginselen inricht. En als u dan twintig jaar later nog leeft, dan moet u dit stukje nog maar eens lezen.
Jan van Bakel, 9 oktober 2002
janvanbakel.nl
Reactie? Bericht: jan.van.bakel@gmail.com.
Terug naar boven
