Terug naar hoofdmenu
Vorige Entr'acte
Volgende Entr'acte
Archief Entr'actes
Er zijn in de maatschappij allerlei dingen aan de hand die eenvoudig verklaard
kunnen worden met uitspraken als "Nou die dinges krijgen het hoe langer hoe meer
voor het zeggen. Hoe kan het toch dat die lui niet beter weten". En nou heb ik
het niet eens over het verschijnsel dat bepaalde vrouwen (vroeger: nonnen)
vrouwelijke begeleiding nodig hadden als ze naar de dokter moesten met het
een of ander. Dat is lange tijd een belachelijke gewoonte gevonden totdat er
onlangs een nieuwe rage is ontstaan onder... Nou ja, dat mag je dus niet zeggen.
En zo zijn de opvattingen omgedraaid van "belachelijk" naar "dat moet je respecteren".
God hoort ze brommen, zeggen ze op het platteland.
Nee ik heb het over net zoiets, maar dan op het punt van taalgebruik.
Vroeger - in mijn tijd bedoel ik - zou je het niet in je hoofd gehaald
hebben om "steggelen" te zeggen in plaats van "stechelen", maar vandaag
kraait daar geen haan meer naar. En ze schrijven het ook ook.
Want iedereen schrijft tegenwoordig. Ja, schrijft wat aan, zou je kunnen zeggen.
Hoe kom ik daarop? Je raait het niet. Omdat vandaag weer eens in de krant stond
- en nog wel op de voorpagina (NRC 1 september 2009, 8ste kolom -: "vergoeilijkt"
in plaats van "vergoelijkt". Dat is immers net zoiets, en de haan gedraagt zich
dienovereenkomstig.
Ik dacht nog: zou niet iemand daar iets over moeten zeggen? Of is dat ook heel gewoon?
Zegt U het maar. Want wie ben ik?
Jan van Bakel, 1 september 2009
janvanbakel.nl
Terug naar boven
Reactie? Bericht: jan.van.bakel@gmail.com.
